Estoński CIT 2.0 na przykładach – Polski Nowy Ład

Estoński CIT to model opodatkowania, który pozwala na przesunięcie momentu opodatkowania do czasu dystrybucji zysku oraz na skorzystanie z niższej realnej stawki opodatkowania zysków wypłacanych ze spółki.

Tak długo jak zyski pozostają w spółce, tak długo opodatkowanie nie występuje. W praktyce oznacza to również, że nie ma potrzeby bieżącego ewidencjonowania dochodu dla celów podatkowych. Znaczenie ma jedynie ujęcie momentu wypłaty zysku.

Kluczowe z punktu widzenia estońskiego CIT 2.0 (po wejściu w życie Nowego  Ładu), jest jednak to ile wyniesie efektywna stopa opodatkowania w przypadku podziału zysku i wypłaty dywidendy do wspólników. Dopiero skonfrontowanie tej wartości z aktualnie obowiązującymi, pozwala przekonać się do tego modelu opodatkowania.

Przypomnijmy, że aktualnie mali podatnicy, czyli spółki które osiągnęły przychody ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług w poprzednim roku podatkowym nie wyższe niż 2 000 000 euro, korzystają z preferencyjnej 9% stawki podatku CIT. Dochód po opodatkowaniu podlega opodatkowaniu w momencie jego wypłaty wspólnikom (dywidenda) przy zastosowaniu 19% podatku PIT. Oznacza to, że aktualnie koszt podatkowy dystrybucji zysku przez spółkę z o.o. do wspólnika wynosi 26,29%.

Przykład – opodatkowanie przed Estońskim CIT 2.0

Spółka z o.o. w 2021 r. odnotuje 7 mln zł przychodów i 4 mln zł kosztów, a jej dochód wyniesie 3 mln zł. Dochód Spółki podlega opodatkowaniu CIT według stawki 9%. Oznacza to, że Spółka odprowadzi 270 000 zł. W przypadku decyzji o wypłaci całości zysku Spółki po opodatkowaniu (czyli kwoty 3 mln – 270 tys. zł =  2 mln 730 tys. zł) wspólnikom w formie dywidendy należny podatek dochodowy od osób fizycznych wynosiłby 2.730.000 × 0,19 = 518 700‬ zł. Łączne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych i od osób prawnych wyniosłoby więc 270 000 zł (CIT) + 518 700 (PIT), czyli 788 700 zł.

Oznacza to, że z 3 mln zł zysku na poziomie Spółki, jego dystrybucji i opodatkowaniu, w portfelu wspólnika pozostanie 2.211.300‬ zł.

Przykład – opodatkowanie po wejściu w Estoński CIT 2.0

Jeśli spółka, przy analogicznym przychodzie (7 mln zł), kosztach uzyskania przychodu (4 mln zł) i dochodzie (3 mln zł) zdecydowałaby się w 2022 korzystać z estoński CIT (na warunkach określonych Polskim Nowym Ładem), to;

1. w ogóle nie zapłaciłaby podatku w przypadku decyzji o zatrzymaniu zysku w spółce na kolejne lata.
2. w przypadku natomiast wypłaty całego zysku Spółki wspólnikowi opodatkowanie estońskim CIT wyniosłoby 10%, czyli 300 000 zł. Opodatkowanie podatkiem PIT wyniosłoby natomiast 3.000.000 × 19%  – 90% × 300.000 = 570.000 zł – 270.000 zł =  300 000 zł.

Łączne obciążenie ww. podatkami dochodowymi wyniosłoby więc w estońskim CIT 2.0 – 600 000 zł, czyli koszt podatkowy wypłaty zysku wspólnikowi wynosiłby 20% wypłaconego dochodu a nie jak w przypadku zwykłego CIT 26,29%. Oznacza to, że po przeznaczeniu całego zysku Spółki do wypłaty wspólnikowi, czyli 3 mln zł w portfelu wspólnika pozostałoby 2.400.000 zł.

W porównaniu do opodatkowania zgodnie z zasadami klasycznymi podatek po zastosowaniu Estońskiego CIT byłby mniejszy o: 188.700 zł.

Jedynie na marginesie można zauważyć, że opodatkowanie tego samego zysku (3 mln zł) przez przedsiębiorcę na podatku liniowym – po wejściu w życie Nowego Ładu wyniosłoby 793 658 zł (bez ZUS) w tym 567.724 zł (PIT) + 146.413 zł (składka zdrowotna) + 79.521 zł (danina solidarnościowa).

Podsumowanie 

Przy założeniu, że przychody przedsiębiorcy wynosiły 7 mln zł, koszty uzyskania przychody wynosiły 4 mln zł a dochód przed opodatkowaniem wynosił 3 mln zł, to w przypadku:

• klasycznego CIT łączny koszt podatkowy (CIT i PIT od dywidendy) wyniósłby: 788.700 zł
• estońskiego CIT 2.0 ( w wersji wprowadzonej Polskim Nowym Ładem) łączny koszt podatkowy wyniósłby: 600.000 zł
• JDG na podatku liniowym, łączny koszt podatkowy (bez ZUS ale ze składką zdrowotną) wyniósłby: 793.658 zł

Nowy estoński CIT może okazać się rozwiązaniem atrakcyjnym dla podatników prowadzących aktualnie działalność również w formie JDG. Konieczne jednak jest dokonanie indywidualnej oceny sytuacji prawnopodatkowej przedsiębiorcy w celu podjęcia właściwej decyzji o restrukturyzacji swojej aktywności biznesowej.